Oferujemy usługi powlekania węgielkiem wolframu i wykonywania powłok twardych i trudnościeralnych na powierzchnie metalowe

Wysokie wymagania dotyczące wytrzymałości oraz trwałości narzędzi i części maszyn powodują rozwój technologii nakładania twardych warstw na powierzchnie metalowe. Stosując standardowe technologie hartowania można osiągnąć albo wysoką twardość, albo odpowiednią udarność. Dlatego w praktyce często wybiera się drogę pośrednią. W poszukiwaniu materiału odpornego na ścieranie, odpowiedniego do pokrywania powierzchni dostępne są trzy następujące metody:

• Powlekanie galwaniczne twardą warstwą
• Technologia plazmowo – łukowa
• Elektroerozyjne powlekanie węgielkiem wolframu EPWW

Adhezja warstwy wykonanej przy zastosowaniu pierwszej i drugiej technologii nie jest wystarczająca przy dużych obciążeniach ze względu na możliwości łuszczenia się powierzchni. Trzecia technologia EPWW umożliwia nałożenie jednej z najbardziej twardych warstw w miejscach niezwykle narażonych na ścieranie.

Właściwości twardych warstw wykonanych w technologii EPWW.

Nałożona warstwa łączy się ze stalą tak mocno, że wytrzymuje długotrwałe obciążenia mechaniczne. Nie ma możliwości zniszczenia jej przez uderzenia, gięcie, rozciąganie lub spęczanie. Można ją usunąć tylko przez szlifowanie lub piaskowanie ziarnem diamentowym lub karborundowym. Stal pod nałożoną warstwą nie jest utwardzona, jedynie górna część jej powierzchni uczestniczy w tym procesie. Warstwa ta osiąga twardość do 82 HR 30 N, mimo to wytrzymuje duże odkształcenia narzędzia. Warstwa jest wysoce odporna na wysokie temperatury. Pokryta powierzchnia jest równa i bez struktury kierunkowej.

Obrabiane materiały i ich przygotowanie.

Warstwa węgielka wolframu łączy się z każdą stalą, bez względu na to czy jest ona miękka, ulepszona czy utwardzona, zwykła czy też stopowa. Pokrywana powierzchnia musi być czysta metalicznie.

Metoda powlekania w technologii EPWW.

Powlekanie następuje w wyniku elektroerozji powstającej poprzez przepływ prądu stałego wspomaganego kondensatorami o dużej pojemności. Pomiędzy powierzchnią obrabianego materiału i elektrodą przepływają impulsowe wyładowania prądu, dzięki którym następuje pokrycie powierzchni i krawędzi materiału. Przy krótkich impulsach trwających mniej niż 1/100 sekundy, elektroda przegrzewa się krótkotrwale tak silnie, że przy wyładowaniu cząsteczki elektrody z węglika wolframu odrywają się i zgrzewają z powierzchnią utwardzonego materiału. Cząsteczki nagrzewają się momentalnie i po osadzeniu na obranej powierzchni równie szybko się ochładza. Zmiany fizyko-chemiczne zachodzące w cienkiej warstwie materiału powodują utwardzenia się powierzchni.

Przykład zastosowań:

• Wykrojnik wielotaktowy – zabezpieczenie krawędzi tnących matrycy – wzrost trwałości narzędzi do 220%
• Tłocznik – zabezpieczenie powierzchni promieni progów gnących – wzrost trwałości narzędzi do 650%
• Matryca do wyciskania profili – zabezpieczenie profilu roboczego – wzrost trwałości narzędzi do 750%
• Forma ciśnieniowa – zabezpieczenie powierzchni gniazda – wzrost trwałości narzędzi do 300%
• Okrojnik – zabezpieczenie krawędzi tnących – wzrost trwałości narzędzi do 480%
• Narzędzia skrawające – zabezpieczenie ostrzy – wzrost trwałości narzędzi do 650%
• Obudowa termopary – zabezpieczenie obudowy przed wycieraniem – wzrost żywotności do 500%